انواع کود شیمیایی

ترکیب شیمیایی و درصد خلوص کودهای مختلف حاوی یک عنصر، بسیار متفاوتند. این تفاوتها بر مورد مصرف، نحوه پخش، زمان کوددهی و اثر بخشی کودها تاثیر بسیار مهمی دارند.بنابراین شناخت کافی از انواع کودهای شیمیائی قبل از انتخاب و یا مصرف آنها ضرورت دارد.


کودهای ازت

ازت به صورتهای نیترات ،یون آمونیم و اوره قابل جذب گیاه است. فرم اصلی ازت در خاک بوده و فرمهای ، و پس از مدتی کم و بیش کوتاه بصورت در می آیند. تبدیل این فرمها به موجب آزاد شدن گشته و pH خاک را نقصان می دهد. ازت موجود در کودها را بصورت درصد ازت خالص ذکر می نمایند. نیترات آمونیم 33 درصد ازت داشته و هر دو فرم ازت آن قابل جذب گیاه می باشند. چون دارای بار منفی است جذب کلوئیدهای خاک نشده و در معرض شستشو از خاک است. اما چون دارای بار مثبت است جذب کلوئیدهای خاک می گردد و بتدریج بصورت در می آید. اوره رایج ترین کود ازت در ایران است. اوره از ترکیبات آلی بشمار رفته و به همین فرم قابل جذب گیاه می باشد. از محلول اوره در محلول پاشی برگ گیاهان نیز استفاده میشود. اوره نیترات آمونیم را می توان قبل از کاشت محصول و یا بصورت سرک و بعد از آن که گیاه مقداری رشد نمود به خاک داد. سولفات آمونیم علاوه بر ازت دارای 24 درصد گوگرد است. هیدرات آمونیم را که از حل شدن آمونیاک در آب بدست می آید قبل از کاشت بوسیله سرنگهای مخصوص در زیر لایه ای از خاک قرار می دهند.

نیترات کلسیم و نیترات پتاسیم درصد ازت کمی داشته وکمتر بعنوان منبع کود ازت در خاک مصرف می شوند. این کودها غالباً در محلولهای غذائی بعنوان منابع کلسیم یا پتاسیم مورد استفاده قرار می گیرند.

کودهای فسفر

فسفر موجود در کودهای شیمیائی معمولاً بصورت یونهای و می باشد که فرمهای قابل جذب فسفر هستند. اسید فسفریک نیز که از تجزیه مواد آلی خاک حاصل می شود قابل جذب گیاه است، اما بصورت کودشیمیائی مصرف نمی شود. غالباً درصد فسفر کودهای شیمیائی را بصورت درصد اکسید فسفر ذکر می نمایند. قسمت اعظم کود فسفره ای که به خاک داده می شود. بوسیله کلسیم در خاکهای قلیائی و بوسیله آهن و آلومینیم در خاکهای اسیدی تثبیت می گردد. معمولاً تا کود فسفره ای که به خاک داده می شود در سال اول بصورت قابل جذب گیاه باقی می ماند و بخش کمی نیز طی سالهای آینده قابل جذب گیاه می گردد.میزانهای فوق الذکر با روش کوددهی، بافت و ترکیب خاک ، سوابق مصرف کود فسفره در خاک و مقدار کود فسفری که مصرف می شود بستگی دارد. چون میزان محلول بودن و حرکت کود فسفره در خاک بسیار محدود است می بایستی کودهای فسفره را قبل از کاشت به خاک داد و آنها را مستقیماً در ناحیه توسعه ریشه قرار داد. حداکثر میزان محلول فسفر در pH 6 تا 5/6 مشاهده می شود. بنابراین رساندن pH خاک به این حدود می تواند در افزایش محلول بودن و جذب فسفر موثر باشد. تغییر pH خاک در خاکهای اسیدی با اضافه کردن آهک و در خاکهای قلیائی با اضافه کردن گوگرد یا کودهای اسیدی انجام پذیر است. مصرف مقدار زیادی کود حیوانی نیز می تواند در نقصان pH خاک مفید باشد. میزان محلول بودن کودهای فسفره نیز متغیر است

کودهای پتاسیم

کمبود پتاسیم بیشتر در خاکهای اسیدی و خاکهای شنی دیده می شود، اما کمبود آن در سایر خاکها تحت شرایط آبیاری و برداشت مقدار زیادی محصول (بخصوص یونجه) نیز مشاهده می گردد. اغلب کودهای پتاسیم در آب محلول هستند و نحوه اضافه آنها به خاک نقش زیادی در اثر بخشی کود ندارد کلرورپتاسیم فراوانترین ترکیب پتاسیم در طبیعت است. کلرورپتاسیم دارای مقدار زیادی (60 تا 62 درصد) می باشد با این حال مصرف کلرورپتاسیم در مواردی که به مقدار زیادی پتاسیم نیاز است چندان مطلوب نیست، زیرا احتمال مسمومیت ناشی از فراوانی کلر پیش می آید با این که مقدار کمی کلر برای محصولاتی مانند توتون و پنبه لازم است، اما زیادی کلر در خاک موجب آبدار شدن غده سیب زمینی و نقصان کیفیت توتون می گردد. نیترات پتاسیم دارای 44% اکسید پتاسیم است، اما کودی گران قیمت می باشد. سولفات پتاسیم معمولترین کود پتاسیم است که در زراعت مصرف می شود پتاسیم از تجزیه اولیه بقایای گیاهی نیز به خاک اضافه می شود، اما هوموس خاک بعنوان منبع قابل توجه پتاسیم بشمار نمی رود، زیرا پتاسیم بوسیله مواد آلی تثبیت نمی گردد. خاکهائی که مقدار زیادی رس از نوع ورمی کولایت و ایلیت دارند پتاسیم را تثبیت می کنند. پتاسیم واقع در محلول خاک در حال تعادل است و بعنوان ذخیره پتاسیم خاک محسوب می شود در صورتی که شدت تثبیت زیاد است می بایستی پتاسیم را بصورت نواری و قبل از کاشت در خاک قرار داد.

کودهای گوگرد

کمبود گوگرد در خاکهائی که به شدت در معرض شستشو قرار دارند مشاهده می شود. در این صورت می بایستی گوگرد را بصورت کود به خاک اضافه کرد. مقدار گوگرد کودها را بصورت درصد عنصر گوگرد (s) ذکز می کنند انتخاب نوع کود گوگرد دار به pH خاک بستگی دارد. در خاکهای اسیدی می توان از سولفات کلسیم یا جیپس بعنوان منبع گوگرد استفاده نمود. این ترکیب دارای 18 درصد گوگرد و 22 درصد کلسیم است جیپس علاوه بر تامین گوگرد و کلسیم باعث افزایش pH خاک نیز می گردد.
از پودر گوگرد نیز می توان بعنوان کود گوگرد استفاده کرد. عنصر گوگرد در اثر فعالیت باکتریهای اکسید کننده بصورت اسید سولفوریک سرانجام سولفاتها در می آید. هر چه ذرات عنصر گوگرد ریزتر و توزیع آن در خاک یکنواخت تر باشد، سرعت اکسیده شدن گوگرد بیشتر خواهد بود. اکسیداسیون عنصر گوگرد موجب اسیدی شدن خاک گشته و به همین دلیل از آن دراصلاح خاکهای قلیائی استفاده می شود. اکسیده شدن گوگرد در حرارت و رطوبت مناسب حدود 3 تا 4 هفته طول می کشد. بعضی از کودهای گوگرد را (مانند So2 و پلی سولفیدها) در آب آبیاری حل و به خاک اضافه می کنند


کودهای کلسیم و منیزیم

کلسیم و منیزیم کمتر بعنوان کود مصرف می شوند، زیرا کمبود آنها در بسیاری از خاکها (به استثنای خاکهای نواحی مرطوب) دیده نمی شود. خاکهای نواحی مرطوب اسیدی بوده و برای اصلاح آنها از کلسیم و منیزیم استفاده می شود. در خاکهای اسیدی مقدار زیادی کربنات کلسیم، کربنات مضاعف کلسیم و منیزیم و یا سولفات کلسیم برای اصلاح خاکهای اسیدی مصرف می شود. درنتیجه کمبود احتمالی کلسیم و منیزیم نیز مرتفع می گردد. در صورتیکه تغییر pH خاکهای اسیدی مورد نظر نباشد و صرفاً تامین کلیسم مورد نیاز گیاه هدف باشد می توان از کودهای فسفره حاوی کلسیم استفاده نمود. برای رفع کمبود منیزیم از سولفات منیزیم و یا سولفات مضاعف منیزیم و پتاسیم استفاده می شود.

کودهای مخلوط

عناصر ازت، فسفر و پتاسیم بیش از سایر عناصر بعنوان کود مصرف می گردند. گاهی کودهای تجارتی را بصورت مخلوطی از عناصر فوق تهیه می کنند.درصد عناصر این کودها معمولاً پایین است و قسمت اعظم حجم را مواد دیگری به غیر از عناصر فوق تشکیل می دهند. ترکیب این گونه کودها را با درصد ازت (N)، اکسید فسفر و اکسید پتاسیم و به همین ترکیب ذکر می کنند مثلاً کود 10-10-20 دارای 20 درصد ازت، 10 درصد اکسید فسفر و 10 درصد اکسید پتاسیم می باشد گاهی درصد گوگرد (S) را بصورت عدد چهارم ذکر می نمایند مانند 5-10-10-15 که 5 درصد گوگرد دارد. کود مخلوط ممکن است فاقد یکی از سه عنصر اصلی باشد. مانند 44-0-13 که فاقد فسفر است و در حقیقت همان نیترات پتاسیم است و یا فسفات دی آمونیم که می توان آن را بصورت 0-46-18 بیان نمود.

کودهای عناصر کم مصرف

در خاکهای نواحی خشک کمبود آهن، مس، منگنز و روی و در خاکهای نواحی مرطوب کمبود مولیبدن، کلر و بر محتمل است. گاهی نیز مقداری زیادی کلر و بر در خاکها و آب آبیاری نواحی خشک وجود داشته و می توانند باعث مسمومیت گیاه گردند. نکته مهم در مصرف کودهای عناصر کم مصرف آن است که مرز بین میزان مورد نیاز و حد مسموم کننده گیاه بسیار باریک است. به عبارت دیگر مصرف زیاد این کودها باعث مسمومیت گیاه می گردد.

در اغلب موارد مقدار عناصر مس، آهن، منگنز و روی در خاک بیش از نیاز گیاه است، اما به فرم قابل جذب گیاه نیستند. از طرف دیگر چون این عناصر عمدتاً به صورت کاتیون به خاک اضافه می گردند، احتمال تثبیت آنها توسط خاک زیاد است.کاتیونها را بهتر است بر روی برگها محلول پاشی نمود.

در صورتی که این کاتیونها بصورت ترکیبات معدنی به خاک داده می شوند می بایستی بصورت نواری در خاک قرارداده شوند و یا همراه با کودهای دارای واکنش اسیدی به خاک اضافه گردند. در صنعت این کاتیونها را با مواد کلات کننده ترکیب و آنها را بصورت غیر قابل تثبیت در آوردنده اند. کلاتها به سهولت در خاک حرکت کرده و عنصر را در دسترس گیاه قرار می دهند. در صورت عدم دسترسی به کلاتها ، از سولفاتهای کاتیونها بعنوان کود استفاده می شود.

از گروه آنیونها، کمبود کلر بندرت مشاهده می شود. زیرا معمولاً مقدار کافی کلر همراه با آب باران (بخصوص در نواحی ساحلی)، کودهای شیمیائی عناصر اصلی (به صورت ناخالصی) و آب آبیاری به خاک اضافه می شود. در صورت لزوم می توان از کلرورپتاسیم برای رفع کمبود کلر استفاده نمود. برای رفع کمبود بر از بورات سدیم یا بوراکس استفاده می کنند. بوراکس در آب بسیار محلول بوده و در خاک به سهولت حرکت می کند و می بایستی مواظب شسته شدن آن از خاک بود. بوراکس را مستقیماً به خاک اضافی می نمایند.


برای اضافه کردن مولبیدن از مولیبدات سدیم یا مولیبدات آمونیم استفاده می شود. مولیبدات را ممکن است با مواد دیگری مخلوط و به خاک اضافه کرد و یا آن را محلول پاشی نمود. در صورتی که عناصر کم مصرف بصورت نواری در خاک قرار داده می شوند مقدار مصرف آنها چند کیلوگرم (از هر یک) در هکتار خواهد بود. در صورتی که این کودها را بر سطح خاک پخش می نمایند و با خاک مخلوط می کنند، مقدار آنها را چند برابر می گیرند در این روش سولفات کاتیونها رابه میزان 30 تا 50 کیلوگرم در هکتار می پاشند. مقدار معمول مصرف بورات حدود 5 کیلوگرم در هکتار است. مولیبدات به مقدار حدود 1 تا 2 کیلوگرم در هکتار پاشیده می شود. در صورتی که از روش محلول پاشی عناصر بر روی برگها استفاده میشود، می بایستی غلظت محلول را مورد دقت قرار داد. پا شش سولفات عناصر کم مصرف با غلظت 2 تا 3 در هزار معمول است.

در بازار ایران مخلوطی از کودهای عناصر کم مصرف به نامهای تجاری مختلفی وجود دارند. محلول تهیه شده از این کودها را می توان روی برگ پاشید و یا با سموم مختلف مخلوط کرد و همزمان با سمپاشی مصرف نمود.


زمان و روش کود دهی

بهترین زمان و روش کودپاشی آن است که کود را در طول مدتی که نیاز گیاه است به حداکثر مقدار در اختیار گیاه قرار دهد. کود را قبل از کاشت و یا بعد از کاشت به خاک می دهند. در صورتی که کود در خاک حرکت نکند و نتوان آن را به نحوی در آب حل و به خاک اضافه نمود، می بایستی آن کود را حتماً قبل از کاشت به خاک داد. کودهای فسفره در خاک حرکت نکرده و به سرعت در خاک تثبیت می شوند. کودهای فسفره را نمی توان در سطح خاک پاشید و یا از طریق آبیاری به محیط فعالیت ریشه رسانید. چنانچه این عمل انجام گردد، فسفر داده شده در خاک سطحی تثبیت گشته و به ناحیه توسعه ریشه نخواهد رسید. بطورکلی، کودهایی که به میزان کمی در آب محلول هستند .



کودهاي حيواني و مصرف آن در کشاورزی



مصرف کودهاي حيواني در زراعت از بدو اهلي نمودن حيوانات شروع شده است . فضولات حيوانات وقتي روي زمين ريخته شد گياهان در ان محل رشد سريعتري داشته اند روي اين اصل مصرف ان در همان زمانها شروع شده است . کود حيواني برخلاف کودهاي شيميائي اثرات يک جانبه نبوده بلکه از يک طرف کمک بر تامين مواد غذايي را نموده و از طرف ديگر خصوصيات فيزيکي خاک را نيز اصلاح مينمايد .



اثرات و اهميت کود حيواني در زراعت :



1-در بافت خاک موثر است .

2- منبع تامين مواد غذايي براي گياه است .

3- در افزايش توليد محصول موثرند . که بشرح زير توضيح داده ميشود .



تاثير کود حيواني در خاک



- ظرفيت نگهداري اب در خاک را افزايش ميدهد . که اين امر در مواقع کم ابي کمک شاياني خواهد نمود .

- نفوپذيري اب در خاک را بهبود مي بخشد .

-کود حيواني اب درون خاک را بنحوي با ذرات خاک متصل نمود و از تبخیر و نفوذ آن جلوگيري کرده و اماده براي جذب گياه می سازد و همين امر سبب جلوگيري از فرسايش نيز ميگردد .

-کود حيواني عمليات زراعي را اسان نموده و زمین را براي گاو رو نمودن بهبود میبخشد .

- کود حيواني در خاکهاي شني سبب اتصال بهتر ذرات در خاک گشته و در خاکهاي رسي سبب افزايش پروزيته و نفوذپذيري خاک ميگردد .

- کودهاي حيواني بعلت داشتن ماده الي سبب بهبود هوادهي خاک ميگردند کودهاي حيواني کربن دي اکسيد و اسيدهاي الي و مواد غذايي موجود در خاک را اماده براي جذب گياه مينمايد .

- ميزان جذب حرارت در خاک تيره بيشتر از خاکهاي روشن بوده و بهمين لحاظ کودهاي حيواني کمک زيادي در گرم شدن زمين و نهايتاً رشد بيشتر گياه ميگردد .

-کود حيواني قدري خاصيت قليائي دارد که بمرور با مصرف کودهاي حيواني PH خاک افزايش ميابد .

-کود حيواني باعث افزايش ميکرو اورگانيسم گردیده و باعث افزايش فعاليت بيولوژيکي خاک ميگردد .



اهميت کودهاي حيواني بر روي تامين مواد غذايي مورد نياز گياه :



در کيفيت کودهاي حيواني موارد زير موثر بوده و در ان دخيل ميباشند .

1-نوع 2- سن 3- مقدار و ارزش غذائي مصرف روزانه حيوان 4- نوع کاري که حيوان انجام ميدهد .

5- نوع جنس بستر و مقدار ان 6- نسبت کود مايع ( ادرار ) و جامد 7- نحوه و تکنيک نگهداري کود

-هر چند ميزان فسفر داخل کودهاي حيواني نسبت به کودهاي شيميائي بسيار اندک است ولي جذب فسفر از سوي گياه از طريق خاکها بخصوص خاکهاي قليائي بسيار کم ميباشد زيرا فسفر وارده به خاک در سال اول حدود 10 تا 30 درصد قابل جذب خواهد بود در حالکيه فسفر داخل کود حیوانی در داخل خاک جذب را اسان مينمايد .



اهميت کودهاي حيواني در ميزان توليد محصول :



همانطوريکه قبلاً نيز اشاره شد تاثير کودهاي حيواني چه بر روي خاکهاي زراعي و چه به لحاظ داشتن مواد مغذي يک کود با ارزش ميباشد . در اغلب مواقع اثرات مثبت کودهاي حيواني را در افزايش توليد محصول محرز است .

چه در موسسه تحقيقات خاک و اب و چه در ساير مراکز تحقيقاتي در خارج کشور موارد ياد شده بالا به اثبات رسيده است .

اثرات مفيد کودهاي حيواني ظرف 4-3 سال از بين خواهد رفت . ازمايشاتي که در اين مورد صورت گرفته اثرات کودهاي حيواني بميزان 40 تن در هکتار مدت 4 سال در افزايش گندم نقش داشته است .



تخمير کودهاي حيواني :



کودي که در طويله موجود است نمي توان روزانه انرا خارج کرده به سر مزرعه برد . چراکه بايستي مدتي بشکل مناسبي نگهداري تا توسط باکتريهاي هوازي و بي هوازي تخمير گردند . در شرايطي کودها ، توسط باکتريهاي هوازي و با توليد گرما ی 60 تا 70 درجه باعث تجزيه مواد الي داخل ان ميگردند و حتي قوه نامیه بذور علوفه هرز در این درجه حرارت از بين رفته و تا حد زيادي بيماريهاي احتمالي در داخل ان بي اثر خواهند شد . چنانچه کودهاي دپو شده فشرده شده و هواي داخل ان جايش را به CO2 بدهند تحت تاثير باکتريهاي بي هوازي تخمير شده ، که حرارت داخل کودهاي حيواني کاهش خواهند يافت در مرحله تخمير تغييرات شيميائي عمده اي در داخل کود حيواني صورت خواهد گرفت که خلاصه اي از ان ذيلاً اورده شده است





از بين رفتن کودهاي حيواني

در داخل طويله و يا بعد از خارج نمودن کود از طويله چنانچه رعايت اصول در نگهداري ان نشود انتقال به مزرعه قسمت عمده ان از بين خواهد رفت . بنابراين از زمان توليد تا انتقال به مزرعه از راههاي مختلفي خاصيت اين کودها بشرح زير از بين خواهد رفت .





البته در از بين رفتن مايعات داخل کودهاي حيواني به تنهائي نبوده بلکه مواد غذائي قابل حل در آب نيز بهمراه اين مايعات از بين خواهد رفت . يعني ازت ، فسفر ، پتاس نيز بهدر خواهد رفت . از طرفي مواد آلي قابل حل نيز به ميزان قابل توجه اي کاهش خواهد يافت . و اين موضوع رنک مايعاتي است که در زهکش و دپو اين کودها ملاحظه ميشود.





نگهداري صحيح کودهاي حيواني



در حقيقت نگهداري صحيح کودهاي حيواني نگهداري مواد غذائي داخل انهاست . هدر رفت مواد غذائي در بهترين شرايط نيز اتفاق مي افتد ولي مي توانيم ميزان انرا کاهش دهيم . براي اينکار استفاده از روشهاي زير تا حدودي مناسب خواهد بود .





مصرف کودهاي تازه مستقيماً در مزرعه



بعضي از کشاورزان کودهاي تازه حيواني را مستقيماً به مزرعه برده وارد خاک مينمايند . يا در نقاط مختلف بصورت دپو کوچک ريخته و بعداً با شخم وارد خاک مينمايند . با وارد نمودن کودهاي تازه به مزرعه قبل از عمل تخمير سبب خواهد شد که بذر علفهاي هرز و يا احياناً بيماريهاي مختلف وارد مزرعه کردند و اگر بصورت کوپه اي در جاهاي مختلف در مزرعه رديفي نيز نگهداري گردند سبب ميشود تا مواد غذائي در اثر بارندگي و يا تبخير مواد غذائي و مواد الي به هدر رود لذا براي جلوگيري از هدر رفت مواد غذائي نگهداري کود و تخمير آن ضروريست .

نگهداري مناسب کودهاي حيواني در يکجا


براي جلوگيري از هدر رفت بهر نحوي که ممکن است کودها را يکجا دپو نموده و بشکل مناسبي براي تخمير آماده نمائيم . براي اينکار موارد زير عمده و ضروريست .



الف – کودها در محل نگهداري، فشرده شوند .

ب – باندازه کافي در دپو و نگهداري کودها رطوبت وجود داشته باشد .

ج – نگهداري کود بايستي در حد مقدورات در فضاي سرپوشيده و يا در جريان حرکت هوا قرار داشته باشد .

د – جابجائي کودهاي دپو شده صورت نگيرد . اين چهار مورد از موارد عمده اي است که بايستي بکار گرفته شود.

يکي از راههاي جلوگيري از هدررفت که در بعضي از دامداريهاي بآسانی قابل تاٌمین است مواد زير بستر حيوانات در کف بستر طويله ها است گه کاملاً با پاهاي حيوانات مخلوط و فشرده خواهند شد . در اين روش بميزان زيادي مواد مورد مصرف بستر بکار گرفته شود .



نحوه ، ميزان و زمان مصرف کودهاي حيواني در مزرعه



زمان ، شکل و مقدار مصرف کود در زمين با خصوصيات فيزيکي و شيميائي خاک و نوع گياه شرايط اقليمي و نوع کودهاي مصرفي متفاوت خواهد بود .



زمان مصرف کودهاي حيواني

آزمايشاتي که بر روي کودهاي شيميائي در زمان مصرف انجام داده اند براي جلوگيري از شستشو و تاثير آن بر روي گياهان مختلف مشخص شد که مصرف اغلب کودها در زمان کاشت تاثير بهتري داشته است . در زمينه زمان مصرف کودهاي حيواني نيز چنين است . يعني کودهاي حيواني که کاملاً تخمير شده است بايستي همزان با کاشت و يا همزمان با مصرف کودهاي شيميائي مصرف نمود چراکه مواد مغذي داخل کودهاي حيواني نيز شسته شده به هدر ميرود .

آزمايشي که در امريکا روي مزرعه ذرت بهاره صورت گرفته است تاثير مصرف کود حيواني در پائيز و مقايسه آن در مصرف بهاره ملاحظه شده است .

مواد مغذي در کودهاي مورد مصرف در پائيز کمتر تاثير داشته است و نتايج مصرف بهاره مفيدتر بوده است . مصرف کودهاي حيواني در خاکهائي با بافت ریز هدر رفت مواد غذائي کمتر اتفاق ميافتد . در اين گونه مواقع مصرف کود در پائيز و يا اوايل زمستان که در منطقه بروز يخبندان نباشد اشکالي نيست . البته تثبيت مواد غذائي در اينگونه از خاکها بيشتر است . در خاکهاي سبک و شني و يا اراضي شيبدار که احتمال شستشو و فرسايش خاک مدنظر باشد زمان مصرف به زمان کاشت نزديک ميباشد .



نحوه مصرف کودهاي حيواني به خاک

کودها در فرصت کوتاه به مزرعه بشکل يکنواخت پخش نموده سپس با شخم زير خاک مينمائيم . در يک هکتار بميزان 10 تن کود حيواني سوخته مصرف ميگردد . اين عمل در ممالک پيشرفته و يا در بعضي از شرکتهاي دولتي در ايران دستگاهي است که در کف تریلی و پشت بندها ميکانيزه شده و يکنواخت در مزرعه پخش مينمايد . عمق مصرف در خاک بستگي به نوع خاک و نوع کود و شرايط اقليمي دارد . بطور مثال براي خاک شني در عمق داده ميشود .



ميزان مصرف کود حيواني

بطور کلي جهت تعيين مقدار کود حيواني به فاکتورهايي نظير ماده الي خاک ، نوع گياه مورد کشت ، بافت خاک ، ميزان باران بايد توجه داشت . مثلاً براي خاکهائي که از لحاظ ماده الي فقير باشند بايد ميزان کود حیوانی زيادتر مصرف نمود . از طرفي خاکهائيکه داراي بافت سبک هستند نسبت به خاکهاي سنگين مصرف کود حيواني بيشتر خواهد بود و يا در مناطقي که داراي باران زيادي باشند مصرف کود زيادتر خواهد شد . نياز گياهان به کود حيواني متفاوت خواهد بود . مثلا نياز غلات به کودهاي حيواني نسبت به گياهان وجيني متفاوت خواهد بود .